تنها، پای چوبه ی دار
این روزها اعدام و مسائل پیرامون آن باب صحبت و بحث بسیاری از بلاگ ها و تلوزیون ها و برخی روشنفکران است. در همین فیس بوک سوالی مطرح شد که آیا به دیدن مراسم اعدام می روید و اکثریت قریب به اتفاق گفتند...
View Articleبمب ساعتی سرمایه داری در نیویورک منفجر می شود.
غوغایی به پا شده. عرب ها بر علیه دیکتاتورها برخاسته اند اما این خیلی مهم نیست، هیچ وقت نمی توان امید زیادی به اعراب داشت. اما نیویورکی ها چه می گویند که بلافاصله بسیاری شهرهای آمریکا و دنیا مثل سیدنی،...
View Articleاستاکر (stalker): همسایگی هایدگر و تارکوفسکی
نوشتن در مورد استاکر کار دشواری ست، باور کنید. مثل این است که بخواهید در مورد زندگی بنویسید. استاکر نورد انسان در دنیاست. واژه استاکر (stalker) به معنی کسی ست که در راهی مصرانه پای می فشارد و راهی...
View Articleنامجو و namjoo
هنر برتر از گوهر آمد پدید تعریف هنر از بیهوده ترین کارهای دنیاست. اصلا و اصیلا جنس عمل «تعریف» با «هنر» همخوانی ندارد. تنها می توان لذت ها را چیزی مثل روانکاوی کرد. انسان موجودی ست دست آموز. خوب و بد...
View Articleزامبی ها سر جلسه امتحان
زامبی موجودی ست که زمانی انسان بوده و مغزش به واسطه ی یک ویروس تغییر شکل یافته و تنها بخش کوچکی در محدوده بصل النخاع آن کار می کند. زامبی نه مرده است و نه زنده. صنعتی برای ما از صنعتی رفتگان هرچه دورتر...
View Articleهمینی که هست –یک جمع بندی فلسفی
انسان اسیر پیش داوری ها و عادات است. شاید خیلی از مخاطبینی که این جمله را قبول می کنند وقتی درب روی پاشنه ی آن می چرخد و آنها را از بنای عظیمِ میراث فلسفه بشر به دشت پست مدرنیسم وارد می کند، نظر خود را...
View Articleاندر احوال آنان که پس از همخوابگی حس مکبث را دارند پس از قتل دانکن
«در کتاب سرنوشت بشر نوشته آندره، تروریستی به نام چن (chen) یکی از هولناک ترین جملات نوشته شده در نیمه قرن بیستم را به زبان می آورد: مردی که هرگز کسی را نکشته است، باکره است.» [شکسپیر زمان ما – یان کات]...
View Articleرسم الخط حرامزاده
موضوع خیلی ساده به نظر می رسد. با ورود تکنولوژی روز به ایران و به خصوص با همه گیر شدن تلفن همراه و سرویس پیامک و پیش فرض بودن زبان لاتین روی گوشی های خارجی، کاربرها از رسم الخط انگلیسی برای نوشتن فارسی...
View Articleصنعتی، عشق من
عکس هایی دارم از جاهایی که همیشه بودم اما به خاطرشان نمی آورم. آدم هایی که همیشه بودند و فراموششان کرده ام. سیگارهایی که همیشه کنج لبم بودند و نکشیدم. کبریت هایی که روشن نکردم… _تو هیچ وقت در صنعتی...
View Articleنفر سوم
عکس: «هدا رستمی» بحث فنی روی عکس باشد برای آنها که تمام شماره های حرفه هنرمند را دارند. این از حسودی مان است البته. چیزی که اندازه ی دهان من است روایت این عکس است. یک روایت مینیمال بی هیچ پیچیدگی و...
View Article